(Πηγή: http://www.scanpix.no)
Όταν δυο συγγενικά μεταξύ τους πρόσωπα έστελναν δείγματα σάλιου τους για ανάλυση DNA, σίγουρα δεν μπορούσαν να φανταστούν τι θα επακολουθούσε. Το έκαναν έτσι απλά, χωρίς πρόδηλο σκοπό. Είναι και αύτη η ακατανίκητη περιέργεια που διακατέχει όλους μας να μάθουμε όσα περισσότερα γίνεται για την γενετική μας καταγωγή…. Όμως με τα αποτελέσματα της γενετικής τους ανάλυσης βοήθησαν άθελα τους να αποκαλυφθεί ένας δολοφόνος και να αλλάξει η ρότα της ιατροδικαστικής.
Μεταξύ 1976 και 1986, ο λεγόμενος «Golden State Killer» διέπραξε τουλάχιστον 50 βιασμούς και 12 φόνους στην Καλιφόρνια. DNA του δολοφόνου από τόπους εγκλήματος υπήρχε. Δεν ήταν το πρόβλημα εκει. Το DNA δεν καταστρέφεται δα και τόσο εύκολα. Και μπορείς να το βγάλεις (το DNA) απο βιολογικό υλικό και μετά απο χρόνια. Αλλά για να βρεις τον δολοφόνο, πρέπει να έχεις (με κάποιο τρόπο) DNA υπόπτων και να το συγκρίνεις με το DNA απο τον τόπο του εγκληματος. Αν ταυτίζεται το DNA ενός υπόπτου με το DNA απο τον τόπο εγκλήματος, τότε μπίνγο! Αυτός είναι ο δολοφόνος! Όμως, άντε να ξετρυπώσεις τους υπόπτους τώρα….. Η υπόθεση του «Golden State Killer» είχε βαλτώσει….
Με αυτά και με εκείνα, η υπόθεση είχε παγώσει για δεκαετίες και άνοιξε ξανά το 2018 ως συνέπεια της φυσικής γοητείας κάποιων ανθρώπων να ενημερωθούν για τη γενεαλογία τους. Στην περίπτωση του Golden State Killer, οι ερευνητές που εργάζονταν στην υπόθεση σκεφτήκαν να συγκρίνουν το DNA από τον τόπο του εγκλήματος με δείγματα DNA από βάσεις δεδομένων. Κάποιες εταιρείες Γενεαλογίας χρησιμοποιούν τεχνολογία ανάλυσης του γονιδιωματικού DNA που απομονώνουν από το σάλιο των πελατών τους για να καθορίσουν ποια αλληλόμορφα γενετικών τόπων φέρουν (και να αποσαφηνίσουν με τον τρόπο αυτό την γενετική τους καταγωγή). Οι ερευνητές της αστυνομίας ανέβασαν λοιπόν ένα δείγμα DNA από έναν τόπο εγκλήματος και στη βάση δεδομένων μιας μικρής γενεαλογικής εταιρείας που ονομάζεται GEDmatch. Στη συνέχεια μπόρεσαν να εντοπίσουν μακρινούς συγγενείς του δολοφόνου. Οι ανακριτές που συνέκριναν δείγματα του DNA του υπόπτου που ελήφθησαν από τον τόπο του εγκλήματος και δείγματα του DNA στη βάση δεδομένων της μικρής γενεαλογικής εταιρείας αρχικά βρήκαν δύο άτομα. Ο βαθμός της συγγένειας έδειξε ότι αυτά τα δύο άτομα ήταν πιθανώς τα δεύτερα ξαδέρφια του υπόπτου. Κάτι που τους βοήθησε να δημιουργήσουν ένα οικογενειακό δέντρο για τον δολοφόνο.
Αφού συνδυάσαν αυτές τις πληροφορίες με τη συμβατική γενεαλογική αναζήτηση ( αναζητήσεις για γέννηση, θάνατο και αρχεία γάμου), οι ανακριτές εξέτασαν έναν ύποπτο ονόματι Joseph James DeAngelo. Αφού αντιπαραβλήθηκαν όλα τα στοιχεία και με δηλώσεις αυτοπτών μαρτύρων, η αστυνομία οδηγήθηκε τελικά στην αναγνώριση του άντρα με το όνομα DeAngelo ως ύποπτου.
Οι ερευνητές επιβολής του νόμου ακολούθησαν τον DeAngelo για να συλλέξουν ένα πεταμένο δείγμα του DNA του (από το χερούλι της πόρτας του αυτοκινήτου του), και επιβεβαίωσαν ότι το DNA από το τόπο του εγκλήματος και από τον DeAngelo ταίριαζαν τέλεια. Ο DeAngelo συνελήφθη το 2018 και η υπόθεσή του εκδικάζεται.
Πανίσχυρα Εργαλεία….
Η δύναμη της γενετικής γενεαλογίας προέρχεται από δύο πηγές: Πρώτον, με τις σύγχρονες τεχνολογίες εξετάζεται ένας πολύ μεγάλος αριθμός γενετικών τόπων. Δεύτερον, οι εταιρείες που εκτελούν γενετική γενεαλογία έχουν αναπτύξει γιγάντιες βάσεις δεδομένων που καταγράφουν την ανάλυση DNA εκατομμυρίων ανθρώπων. Αν το σκεφτείς, αυτές οι πληροφορίες είναι περισσότερες από αυτές στη βάση δεδομένων CODIS [η οποία περιορίζεται σε ένα μικρότερο δείγμα ατόμων (άτομα που συνελήφθησαν για εγκλήματα ή καταδικάστηκαν για εγκλήματα)]. Επομένως δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου ενδιαφέρονται πολύ στην αξιοποίηση της δύναμης των γενεαλογικών βάσεων δεδομένων.
Εγείρονται Ηθικά ζητήματα?
Η δημοτικότητα της γενετικής γενεαλογίας εγείρει ενδιαφέροντα ηθικά ζητήματα για το απόρρητο των πελατών των εταιρειών ενάντια στα συμφέροντα των υπηρεσιών επιβολής του νόμου για την επίλυση ειδεχθών εγκλημάτων. Πρέπει οι διάφορες εταιρείες γενετικής καταγωγής να υποχρεούνται να μοιραστούν τα δεδομένα DNA του πελάτη τους με την αστυνομία; Για ποια εγκλήματα και υπό ποιες προϋποθέσεις (εάν υπάρχουν); Οι συγγενείς των εγκληματιών έχουν ή όχι το δικαίωμα να αποφύγουν να χρησιμοποιηθεί το DNA τους για να ενοχοποιήσει έναν συγγενή; Προς το παρόν, ορισμένες εταιρείες αρνούνται να μοιραστούν πληροφορίες πελατών με την αστυνομία. Κάποιες άλλες θα το κάνουν μόνο κατόπιν δικαστικής απόφασης και άλλες (όπως η GEDmatch) ενημερώνουν εκ των προτέρων τους πελάτες τους ότι θα επιτρέψουν στις αρχές επιβολής του νόμου να αναζητήσουν τα δεδομένα τους.
…και στην τελική, ποιά είναι η επιστημονική βάση αυτής της ιστορίας?
Η βάση της γενετικής γενεαλογικής ανάλυσης είναι ότι οι συγγενείς μοιράζονται μεταξύ τους κάποια ίδια κομμάτια (“μπλοκ”) DNA (με συγκεκριμένα σύνολα αλληλομόρφων που είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και τείνουν να ταξιδεύουν μαζί από τη μια γενιά στην άλλη). Όσο περισσότερο συγγενικά είναι δύο άτομα, τόσο μοιράζονται περισσότερα τέτοια “μπλοκ” DNA και τόσο μεγαλύτερα είναι τα αδιάσπαστα κοινά τμήματα DNA τους.
Ο βαθμός γενετικής συγγένειας μεταξύ οποιωνδήποτε δύο ατόμων μπορεί να εκτιμηθεί από το ποσοστό του (αυτοσωμικού) DNA τους που μοιράζονται. Για παράδειγμα, το DNA σας προέρχεται από το μισό του DNA της μητέρας σας και το μισό DNA του πατέρα σας. Επομένως, μοιράζεστε το 50% του DNA σας με τον καθένα γονέα σας. Μοιράζεστε επίσης το 50% του DNA σας με κάθε ένα από τα αδέρφια σας (κατά μέσο όρο). Μοιράζεστε το 50% του DNA σας με το κάθε παιδί σας. Κατά μέσο όρο, μοιράζεστε το 25% του DNA σας με κάθε παππού ή γιαγιά σας, με κάθε θειο ή θεια και με κάθε ανιψιό ή ανιψιά σας και το 12,5% με τα πρώτα σας ξαδέλφια και τους προπαπούδες/προγιαγιάδες σας. Ακόμα και με τα δεύτερα ξαδέλφια σας μοιράζεστε το 3,125% (κατά μέσο όρο)….
תגובות